donderdag 21 april 2011

Zevenhoven: spaardoosjes en Afrikaanse spellen

De laatste activiteit in het kader van de Vastenestafette vond plaats op zaterdag 16 april 2011 in Zevenhoven. Hieronder hun verslag:

Vanuit de Petruskerk in Roelofarendsveen werd de estafettekaars opgehaald. Deze ging weer branden op 16 april in de Parochie Heilige Johannes Geboorte in Zevenhoven.


Wij vierden Palmzondag op de zaterdagavond. Buiten bij de Lourdesgrot uit 1913 werd gestart. Hier werd het Evangelie voorgelezen en de palmtakken gezegend.


Daarna trokken we samen met de palmstokken van de kinderen de kerk binnen. Hier ging de viering verder. Met een extra collecte voor de vastenactie en de kinderen mochten mee gebrachte spaardoosjes inleveren.

Een bijzonderheid nog: in de melkbus vond ik in zakjes 1+2+5 eurocenten, samen ter waarde van € 138,70. Deze gever had het hele jaar hier voor opgespaard. Wat een leuk idee.


Na de viering waren er Afrikaanse spellen voor de kinderen. Met hulp van andere leden van de M.O.V. uit de Regenboog werd dit verzorgd,met het idee wij doen alles samen.





Dit alles voor een eigen vastenproject van de M.O.V.groep de Regenboog. Het fokken van "grasscutters", voor het project van de stichting Kaskazini voor het dorp Danyame in Ghana.

Met een geslaagde avond van de M.O.V. Zevenhoven.

Gerard van den Ham.

dinsdag 12 april 2011

Voorjaarsmarkt en presentatie Vastenaktiereiziger in Sliedrecht

De Onze Lieve Vrouwe Parochie in de Alblasserwaard heeft opzaterdag 9 april een voorjaarsmarkt georganiseerd bij de geloofsgemeenschap Sliedrecht. Aansluitend was er ’s avonds een eucharistieviering bij de geloofsgemeenschap Papendrecht. De voorjaarsmarkt en de viering stonden in het teken van het Vastenaktieproject op de Filippijnen. Tijdens de markt werden er Filippijnse hapjes verkocht (gemaakt door een Filippijnse dame uit de parochie) en popcorn en poffertjes voor de kinderen, er was een kraampje met zelfgemaakte bloemstukjes en voorjaarsplantjes in paas- en koninginnedagsfeer. De voedselbank en de handwerkclub waren ook aanwezig met een kraampje. En uiteraard de wereldwinkel met Fair Trade artikelen. En er was gezellig live-muziek.

‘s Middags werd in de kerk de Vastenestafette-kaars aangestoken als teken van Gods aanwezigheid in ons midden en om zichtbaar te maken dat wij deel zijn van een grotere gemeenschap. Na een kort gebed hield dhr. Aad van Vliet een presentatie over zijn ervaringen bij zijn bezoek aan het Vastenaktieproject op de Filippijnen.

Aad blijkt een enthousiast verteller. Hij benadrukte de ernstige situatie van de Manyan in Mindoro. Het feit dat 30% van de Filipino’s daar onder de armoedegrens leeft en 10% regelmatig honger heeft werd ondersteund door de beelden die hij toonde. Hij vertelde over de problemen bij het verkrijgen van de land- en gebruiksrechten van de bosgronden waarop de Manyan al van oudsher wonen. Door het grillige gedrag van de overheid zijn ze er nooit zeker van of ze dit blijven behouden of dat de grond toch ten deel zal vallen aan de mijnbouw voor het delven van goud. De beelden van de afgegraven en kale stukken natuur van de mijnbouw zijn schokkend, zeker na al de plaatjes van blauwe luchten en prachtig groene bossen met bananen- en palmbomen. Temeer omdat de mijnbouw ook zorgt voor erosie en het drinkwater uit de rivier vervuilt.

We lachen om het verhaal over de jeepney’s waarmee het reisgezelschap van Aad is vervoerd tijdens hun reis. Van buiten zijn ze prachtig om te zien, mooi beschilderd, maar van binnen is er geen enkel comfort. Banken zijn er niet, dus het is zitten tussen de bagage op de bodem in de tropische hitte van 35 graden. Waar Filipino’s rustig met 25 of meer in een jeepney kunnen, schijnen 14 Nederlanders met bagage maar met moeite te passen. Aad was jaloers op het eelt wat de Fillipino’s op hun achterwerk hadden!

Verder plaatjes van de huizen waarin de Manyan leven: bamboe hutjes met daken van palmbladen, in een hoekje wat stenen, houtskool en potten waarop gekookt werd. Men eet 1 keer per dag en maar 1 keer per week rijst of vis. Eten gaat op de grond. De huizen staan staan verhoogd en hebben een vloer van latjes. Dat is makkelijk: etensresten veeg je zo naar beneden, alwaar de kippen of varkens de rest opeten. De wc is het bos en 2 sets kleren is genoeg: 1 aan en 1 in de was.

Daarna nog meer prachtige beelden van het bos en het oogsten van de bosvruchten voor het voedselfabriekje. De Fillipijnse dames klimmen behendig in een metershoog limoenboompje met een dikte van nauwelijks onze pols. De mand waarin de oogst wordt verzameld dragen ze met een hengsel op hun voorhoofd. De Fillipino’s op de beelden zien er dan ook afgetraind en zeer mager uit. 
De Manyan zijn zuinig op hun bosvruchten en plukken nooit de hele vrucht weg, dan groeit de plant weer lekker snel aan. Al ze een keer teveel plukken, dan trekken ze stekjes en planten die weer terug. De opbrengst van de oogst wordt eerst geruild onder elkaar en de rest gaat naar het voedselfabriekje voor het maken van verkoopbare produkten. Het geld wat ze daarmee verdienen wordt besteed aan vis en de rijst die ze 1 keer per week eten. En ook aan het voortgezet onderwijs voor de kinderen en de kosten voor de dokter of medicijnen.

Tenslotte spreekt Aad met bewondering over de cultuur van de Manyan, het prachtige hout-, vlecht- en weefwerk en hun omgang met de natuur. Hij sluit af met een tekst op een t-shirt van een Fillipino tijdens zijn reis: Hij (en wij) zijn deel van de oplosssing van het probleem van de Manyan!

We wensen de volgende estafetteplaats: de Petruskerk in Roelofarendsveen een goede kerkdienst en maaltijd toe a.s. donderdag. Veel succes met jullie Vastenaktie!

Ellen Blom, Fatima van der Kooi, Wim van de Ham, Linda Hofmans, Jarka Bruijn, Maaike Broekhuizen, Lisette Kok en Linda Loeve van de MOV-groep Onze lieve Vrouwe Parochie Papendrecht, Alblasserdam en Sliedrecht

dinsdag 5 april 2011

Vastenestafette in Den Haag

De MOV-groep van de Jacobusparochie in Den Haag heeft het initiatief genomen voor een wekelijkse vastendag. Op alle vrijdagen in de Veertigdagentijd slaat men het ontbijt over en begint men de dag om 7 uur met het meebidden van de Lauden bij de Broeders van St Jan (kapel Oude Molstraat) en het drinken van een kop thee. Daarna gaan de deelnemers naar hun werk of dagelijkse bezigheden. 's Avonds gaat men eerst naar de statiemis om 19.15 uur in de Jacobuskerk (Parkstraat). Na afloop eet men samen soep en brood in de pastorie.

De vastendag van vrijdag 1 april maakte deel uit van de Vastenestafette door het bisdom Rotterdam.



Deelnemers aan de vastensoep.
.

Overhandiging van de vastenkaars door pastoor A. van der Helm aan mevrouw R. van den Akker van de Andreas, Petrus en Paulusparochie in Maassluis.


vrijdag 1 april 2011

De vastenmaaltijd in Hazerswoude-Dorp

Woensdag 30 maart 2011 was de vasten (of sobere)maaltijd in Hazerswoude-Dorp. Alweer voor het vijfde jaar komen in het kerkgebouw De Korenaar mensen van drie kerken bijeen om deel te nemen aan deze bezinning in de 40-dagentijd.  Dat dit gebeuren een goede traditie is geworden blijkt wel uit de opkomst. Zo'n tachtig mensen van de drie kerken ontmoeten elkaar en worden ontvangen in een sfeervol aangeklede zaal. Onder de aanwezigen ook mensen van andere parochies, die eens de sfeer hier willen proeven en een stel mensen uit Den Haag die de (estafette)kaars gaan meenemen. De tafels staan keurig opgesteld, gesierd met placemats van de Vastenaktie en voorjaarsbloemen.
Na het welkomstwoord van diaken Gilion Greeve wordt de vastenestafettekaars binnengebracht. Dan volgt de begroeting en laten twee jongens van de basisschool St. Michael in een powerpointpresentatie hun weergave zien van wat zij over de Filippijnen hebben gehoord. Bijzonder knap zoals zij dat weergeven. De aanwezigen waarderen dit bijzonder.                                     
Na een gezamenlijk gebed leest de predikant van de protestantse gemeente een gedeelte uit het Marcusevangelie en spreken we samen het Onze Vader uit.
De maaltijd met twee soorten soep en brood is niet alleen een bezinningsmaaltijd, maar ook een moment van ontmoeting met de mensen van diverse gezindten rondom je aan de tafel.  Dat alleen al is de moeite waard. Samen luisteren we naar het enthousiaste verhaal van Aad van Vliet die voor Cordaid naar de Filippijnen reisde. De beelden zijn indrukwekkend en dan weet je ook weer waarom je hier bijeen bent.
 Het gezamenlijk zingen van het lied " De Schepper geeft" klinkt bijzonder en na het zegengebed is er bij een kopje koffie nog even tijd om na te praten.
Hoewel het om een sober gebeuren gaat, is hier het enthousiasme en de zorgvuldige organisatie van de werkgroep voelbaar. Dat dit jaar na jaar steeds zoveel mensen aanspreekt, verbaast mensen uit grotere plaatsen, zoals Alphen aan den Rijn. Het hele gebeuren straalt bezieling en bezinning uit.


Jan Luuk van Dijk