Kom met je klinkende sleutels en open de deur.
Ik kan niet, ik kan niet naar buiten, mijn naam is op slot.
Kom naar hier, het huis is niet om aan te horen.
Iemand ginder heeft mij opgesloten
Vroeger, mijn speelgoed, mijn mens nog maar pas uit de dop
Brutaal onder handen genomen en ging ervandoor.
Ik ben niet meer om aan te zien, maar kom
Met welluidende sleutels, met kleren en groeten en schoenen,
Ik kan toch niet zo pijnlijk bloot verschijnen.
Kom 's nachts, ik moet weer wennen aan al die geheimen
Van daglicht op straat, ik moet mijn kapotte voeten
Opnieuw leren lopen, waarheen maakt niet uit. Maar kom.
Leonard Nolens
(Uit: Openingen. Gevangenisgedichten.
Gekozen en bezorgd door Benno Barnard & Roger M.J. de Neef, Leuven: Uitgeverij P, 2009, p. 41. )
