Het leven in de sloppenwijken is onzeker, onveilig en arm.
De meeste bewoners verdienen net genoeg voor een houten hutje met een blikken dak en een moddervloer, zonder toilet of stromend water. Essentiële basisvoorzieningen als elektriciteit, sanitair, ziekenhuizen en scholen zijn er nauwelijks.
Op een overheid die hun mensenrechten garandeert hoeven bewoners niet te rekenen.
De sloppenwijkbewoners zijn ook zeer kwetsbaar. Ze hebben vrijwel geen woonrechten. Ze hebben geen inspraak en geen toegang tot het juridisch systeem. Daardoor zijn ze zeer kwetsbaar voor een gedwongen uithuiszetting.
(bron: Amnesty International, Vlaanderen)
