Twee archaïsch uitziende, naakte en donkere figuren treden het beeld binnen.
Wie ze zijn, waar ze vandaan komen, blijft onduidelijk.
Twee bootjes liggen in alle rust op het strand.
In zee drijft een aantal mensen met rood-witte zwembanden als reddingsboei om zich heen, ze komen op het strand toe. Ook zij komen aan, als vluchteling uit een andere regio, een ander land. Zij zijn hoogstwaarschijnlijk even slechte leefomstandigheden als die in de sloppenwijk ontvlucht.
De mensen, waar ze ook vandaan komen, krijgen bij hun aankomst op het strand te eten en te drinken.
Hun dorst wordt gelest, hun honger gestild.
Ze zijn welkom: hun verlangen naar menswaardigheid wordt voor een moment vervuld.
